Εμφανίζεται το πρώτο λεωφορείο στη γραμμή Αθηνών – Θήβας.
Θεσπίζονται οι θεμελιώδεις διατάξεις και ιδρύονται οι πρώτες κοινές διευθύνσεις αστικών και υπεραστικών λεωφορείων.
Με το νόμο 2119/1952, δημιουργούνται τα Κ.Τ.Ε.Λ. («Κοινό Ταμείο Εισπράξεως Λεωφορείων») σε κάθε νομό, με ορισμένη για το καθ’ ένα δικαιοδοσία. Αρχικά τα ΚΤΕΛ ήταν 104, από αυτά τα 59 υπεραστικά και τα 45 αστικά.
Τα 6 αστικά ΚΤΕΛ της Αττικής συγχωνέυονται σε 1, τα 45 υπεραστικά Κ.Τ.Ε.Λ. της ηπειρωτικής χώρας και της Κρήτης συγχωνεύονται σε 8 Κ.Τ.Ε.Υ.Λ., τα δε υπόλοιπα 53 διατηρούν την αυτοτέλειά τους.
Με το Π.Δ. 102/1973 παίρνουν τη μορφή των Κ.Τ.Ε.Λ., που όλοι γνωρίζουμε τις τελευταίες δεκαετίες.
Με το νόμο 2963/2001, θεσπίζεται το πλαίσιο λειτουργίας των ΚΤΕΛ τα οποία μετατρέπονται σε Ανώνυμες Εταιρείες.
Σήμερα, λειτουργούν στην Ελλάδα 61 ΚΤΕΛ, που εξυπηρετούν το σύνολο της χώρας, με εκατομμύρια μετακινούμενους επιβάτες το χρόνο. Κάθε νομός έχει το δικό του ΚΤΕΛ με ορισμένο έργο, δηλαδή συγκεκριμένες γραμμές.
Τα ΚΤΕΛ εποπτεύονται από τον Υπουργό Μεταφορών και το Νομάρχη της έδρας τους. Διοικούνται από εκλεγμένα διοικητικά συμβούλια και λειτουργούν όπως όλες οι ανώνυμες εταιρείες. Παρά το γεγονός ότι είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις, που δεν επιχορηγούνται άμεσα από το κράτος, όπως συμβαίνει με τις αστικές συγκοινωνίες, συνεχίζουν να αποτελούν στην ουσία, κοινωφελείς οργανισμούς, υπό την άμεση εποπτεία του κράτους, το οποίο καθορίζει το κόμιστρο (τις τιμές των εισιτηρίων) προσφέροντας το ύψιστο κοινωνικό αγαθό της συγκοινωνίας.